MİLYONER ERKEN GELİNCE, OĞLUNUN MUTFAK ÇÖPÜNÜ KURCALAYIP YEMEK ARADIĞINI GÖRÜNCE ÖFKELENDİ
Umut’un Hikayesi: Karanlıktan Aydınlığa
Çeşme’nin en görkemli villalarından birinde, 50 yaşındaki başarılı iş adamı Cihan Adalı, uzun ve yorucu bir iş gününün ardından evine dönüyordu. 280 milyon lira değerindeki şirketinin yükü omuzlarındaydı ama aklı hep evindeydi. Karısı Serap ve 7 yaşındaki oğlu Umut’un yanındaydı, ya da en azından öyle olmasını umuyordu.
Akşamın serinliğinde, Ege Denizi’nin hafif dalgalarının sesi villanın bahçesindeki zeytinliklere karışıyordu. Cihan, mutfağa yöneldiğinde beklenmedik bir ses duydu. Hizmetçi odasından gelen metal bir gürültü, gecenin sessizliğinde yankılanıyordu. Merakla sesin kaynağına yürüdü ve gördükleriyle hayatı altüst oldu.
Oğlu Umut, kirli pijamasıyla çöp poşetlerini karıştırıyor, minik elleriyle atılmış yemek artıkları arasında yiyecek arıyordu. Çocuk o kadar açtı ki, babasının varlığını bile fark etmemişti. Cihan’ın kalbi sıkıştı, boğazında acı bir düğüm oluştu. Umut başını kaldırdı, elinde bayat bir ekmek parçası vardı ve titreyen sesiyle “Baba, ben açtım. Bugün bana akşam yemeği kalmamıştı,” dedi.
Bu an, Cihan için bir dönüm noktasıydı. Kendi evladının açlıktan çöpleri karıştırması, lüks villasında yaşanan en acı gerçekti. Karısı Serap’ın şık ve nazik görünüşünün ardında, Umut’a yapılan zulmün korkunç yüzü saklıydı.
Cihan, oğluna sarılmak istedi ama Umut çekindi, babasından korkuyordu. Serap’ın ona söylediği yalanlar, tehditler ve uyguladığı fiziksel şiddet, küçük çocuğun ruhunda derin yaralar açmıştı. Cihan, o gece karar verdi: Oğlunu koruyacak, Serap’ı adalete teslim edecekti.
Ertesi gün Cihan, tüm işlerini askıya aldı ve evde çalışmaya başladı. Serap’ın davranışlarını gizlice incelemeye koyuldu. Evdeki güvenlik kameralarını, mali kayıtları inceledi. Serap’ın lüks harcamalarının yanında, Umut için ayrılan paraların neredeyse hiç kullanılmadığını gördü. Kayıtlar, Serap’ın evde yokken Umut’a yemek vermediğini, su içmesini engellediğini, çocuğu odasına kilitlediğini ortaya koyuyordu.
Cihan, profesyonel yardım almak için Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde görev yapan çocuk psikoloğu ve adli tıp uzmanı Doktor Aysel Karahisar ile irtibata geçti. Doktor Karahisar, Umut’un sistematik fiziksel ve duygusal istismara maruz kaldığını doğruladı ve acilen müdahale edilmesi gerektiğini söyledi.
Cihan, avukat Nazlı Demirel’i tutarak yasal süreci başlattı. Mahkeme sürecinde, Neriman Hanım adlı eski hizmetçi de tanıklık yaptı ve Serap’ın Umut’a yaptığı kötü muameleleri anlattı. Umut’un kendisi de video konferans yoluyla mahkemeye ifade verdi; küçük yaşına rağmen yaşadığı acıları açıkça anlattı.
Mahkeme sonunda, Umut’un geçici velayeti Cihan’a verildi ve Serap’ın çocukla tüm teması yasaklandı. Serap, çocuk istismarı ve kasten yaralama suçlarından 3 yıl hapis cezasına çarptırıldı.
Bu zorlu süreçte Cihan, oğlunun iyileşmesi için elinden geleni yaptı. Umut, psikolojik tedaviye başladı, okulda sosyal ilişkilerini geliştirdi ve yavaş yavaş eski neşesine kavuştu. Cihan ise yaşadıklarından ders alarak, ilk eşinin adına bir çocuk koruma vakfı kurdu ve benzer mağdurlara yardım etmeye başladı.
Bir yıl sonra Umut’un 8. doğum günü, Çeşme’de büyük bir kutlamayla yapıldı. Cihan ve Umut, karanlık günleri geride bırakmış, yeni bir hayata umutla bakıyorlardı.
