HAMİLE KADIN FIRINDA AÇLIKTAN TİTRERKEN, MİLYONER GİRDİ: “BİR DAHA ASLA AÇ KALMAYACAKSIN.”
Bir fırının önünde soğuk bir kış sabahı, hamile bir kadın açlıktan titreyerek içeri girdi. Nurseda Ergenekon, karnındaki bebeğiyle birlikte, terk edilmiş ve ailesi tarafından reddedilmişti. Ne bir evi ne de karnını doyuracak bir ekmeği vardı. Çıplak ayaklarıyla soğuk zeminde yürüyerek, birkaç bozuklukla kuru bir somun ekmek almaya çalıştı. Ancak kasiyer Zeynep, onu küçümseyerek aşağılamaktan zevk alıyordu.
“Bu parayla simit bile alamazsın,” diye homurdandı Zeynep, ekmeği geri iterken. Nurseda, gözlerinde utançla birlikte çaresizlik hissediyordu. Tam her şeyin bittiğini düşündüğü anda, kapının zili çaldı. Siyah takım elbiseli, bakışları çelik gibi sert olan bir adam içeri girdi. Korhan Demiralp, o an Nurseda’nın ve kendi kaderini değiştirecek bir karar verdi.
“Her şeyi paketle,” dedi Korhan, sesi buyurgan bir tonda. “O kadın bir daha asla aç kalmayacak.” Fırındaki herkes, bu sözlerin ağırlığı karşısında donakalmıştı. Korhan, Nurseda’ya yaklaşarak, “Seni evine götüreceğim,” dedi.
Nurseda, şaşkınlık içinde, “Ama ben… Ben sadece bir ekmek parası istiyorum,” dedi. Korhan, “Bununla yetinmeyeceksin. Hayatını değiştireceğim,” diye yanıtladı. Zeynep, şaşkın bakışlarla Korhan’a bakarken, Nurseda’nın gözleri doldu. Bu, hayatının en kötü günlerinden biriydi ama şimdi bir umut ışığı belirmişti.
Korhan, Nurseda’ya yardım etmek için elini uzattı. “Gel, bu fırından çıkalım. Hayatın boyunca aç kalmanı istemiyorum.” Nurseda, Korhan’ın elini tuttu ve dışarı çıktılar. Dışarıda bekleyen siyah Mercedes’e doğru yürüdüler. Nurseda, arabanın kapısını açtığında, içindeki lüksü görünce bir an duraksadı. Ama Korhan, “İçeri gel,” dedi nazikçe.
Araba hareket ettiğinde, Nurseda içindeki korku ve belirsizlikle yüzleşmek zorundaydı. Korhan, ona güven vererek, “Bütün bunlar senin için. Kendi hayatını kurabilmen için buradayım,” dedi. Nurseda, Korhan’ın ona duyduğu güveni hissetti. İçindeki umut, yavaş yavaş yeşermeye başladı.
Bir süre sonra, Korhan, Nurseda’yı ailesinin çiftliğine götürdü. Çiftlik, yıllardır kullanılmayan ama bakımlı bir yerdi. Nurseda, evin verandasında dururken, karnındaki bebeği hissetti. “Burada güvenli hissedeceksin,” dedi Korhan. “Bebeğin için her şeyi yapacağım.”
Nurseda, Korhan’ın ona sunduğu bu yeni hayatı kabullenmekte zorlandı. Ama aynı zamanda, içinde bir şeylerin değiştiğini hissediyordu. Korhan, ona sadece bir ev değil, aynı zamanda bir aile sunuyordu. Zamanla, Nurseda, Korhan’ın yanında kendini güvende hissetmeye başladı.
Günler geçtikçe, Nurseda ve Korhan arasında bir bağ oluştu. Korhan, Nurseda’nın yanında olmanın getirdiği mutluluğu keşfetti. Nurseda ise, Korhan’ın ona olan desteğiyle yeniden hayata tutunmaya başladı. Hamileliği boyunca Korhan, ona her konuda yardımcı oldu.
Bir gün, Nurseda, Korhan’a dönerek, “Seninle çok şey paylaştım. Ama hala bazı şeyleri konuşmak istiyorum,” dedi. Korhan, “Her zaman buradayım. Ne istersen konuşabilirsin,” diye yanıtladı. Nurseda, “Bir gün bu durumu anlatmak zorundayım. Geçmişimde yaşadıklarım beni hala etkiliyor,” dedi.
Korhan, Nurseda’nın elini tuttu. “Geçmişe takılı kalma. Şimdi yeni bir başlangıç yapıyorsun. Bebeğinle birlikte hayatına devam etmelisin,” dedi. Nurseda, Korhan’ın desteğiyle, geçmişin yüklerini yavaş yavaş bırakmaya başladı.
Zamanla, Nurseda ve Korhan, birbirlerinin hayatında önemli bir yer edindiler. Nurseda, Korhan’ın yanında kendini güvende hissetti. Korhan ise, Nurseda’nın gücünden ilham aldı.
Bir gün, Korhan, Nurseda’ya bir teklif yaptı. “Seninle birlikte bir hayır kurumu kurmak istiyorum. Hamile kadınlara ve çocuklara destek olacağız,” dedi. Nurseda, bu teklifi duyduğunda gözleri parladı. “Bu harika bir fikir,” dedi. “Ben de bu konuda bir şeyler yapmak istiyordum.”
İkisi birlikte, hamile kadınlara yardım etmeyi amaçlayan bir proje başlattılar. Nurseda, kendi deneyimlerini paylaşarak, diğer kadınlara umut vermeye çalıştı. Korhan ise, finansal destek sağlayarak projeyi büyüttü.
Zamanla, Nurseda ve Korhan’ın projeleri büyüdü ve birçok kadına yardım ettiler. Nurseda, kendini bir aileye ait hissetti. Korhan, onun yanında olmanın getirdiği mutluluğu yaşıyordu.
Nurseda, hayatının en zor dönemlerini geride bırakmıştı. Artık sadece kendisi için değil, bebeği için de güçlüydü. Korhan ise, Nurseda’nın hayatına girmesiyle birlikte, sevginin ve insanlığın ne demek olduğunu yeniden keşfetti.
Sonunda, Nurseda ve Korhan, birbirlerine olan bağlarını güçlendirerek, hayatlarının yeni bir dönemine adım attılar. Birlikte, hem kendi hayatlarını hem de başkalarının hayatlarını değiştirmeye devam ettiler.
