İŞ ADAMI TEMİZLİKÇİ KADININ TEK BAŞINA DOĞUM GÜNÜ PASTASINI YEDİĞİNİ GÖRDÜ… SONRA O
Mehmet Yılmaz, iş yerinde geç saatlere kadar çalışırken, unuttuğu belgeleri almak için ofisine döndü. Yemekhane kapısının önünde durduğunda, içeride yanan ışık dikkatini çekti. Kapıyı açtığında, masada tek başına oturan temizlikçi kadın Ayşe’yi doğum günü pastasını yerken gördü. Küçük pastanın üzerindeki mum, Mehmet’in aniden içeri girmesiyle neredeyse sönecekti.
Mehmet, pastanın Tatlı Zarafet pastanesine ait olduğunu hemen anladı. Şirketin yönetici toplantılarında sıkça tercih edilen bu pastanın fiyatı 5.000 liraydı. Ayşe, pastayı arkasında saklamaya çalışırken Mehmet öfkeyle sordu: “Ne yapıyorsunuz?”
Ayşe, başını öne eğdi ve elleri titreyerek bir fiş uzattı. Fişin üzerinde bugünün tarihi, 5.000 lira yazıyordu. “Bunu birikimlerimle aldım,” dedi Ayşe, sesi neredeyse bir fısıltıydı. “Sadece hayatımda bir kez güzel bir pasta istedim.”
Mehmet’in içinde bir tuhaflık hissetti ama bu duyguyu bastırmaya çalıştı. “Neden burada yalnızdınız?” diye sordu. “Çünkü her zaman yalnızım,” dedi Ayşe. “Bugün benim doğum günüm. 43 yaşındayım. 15 yıldır burada çalışıyorum ve her yıl kendime bir pasta alırım.”
Mehmet, Ayşe’nin yalnızlığının derinliğini hissetti. “Kızınız burada değil mi?” diye sordu. “Hayır, Anadolu’da annemle yaşıyor,” yanıtladı Ayşe. “Ona burada iyi bir hayatım olduğunu, kutlama yaptığımı gösteren fotoğraflar gönderiyorum. Ama gerçekte yalnızım.”
Ayşe, telefonunu çıkararak fotoğrafları gösterdi. Farklı açılardan çekilmiş, gülümseyen bir kadın. “Bunları kendime çekiyorum. Sanki biri bana fotoğraf çekiyormuş gibi,” dedi. Mehmet, bu sahte mutluluğun ardındaki acıyı görebiliyordu.
“Bu yüzden neden böyle yapıyorsun?” diye sordu. “Kızımın annesinin hizmetçi olarak çalıştığını bilmesini istemiyorum.”
Konuşmalar ilerledikçe, Mehmet, Ayşe’nin hayatının zorluklarını daha iyi anlamaya başladı. Ayşe, kızı Elif için her şeyi göze almıştı. “15 yıldır burada çalışıyorum ve sizinle bir gün bile konuşmadım,” dedi. Mehmet, bunu duyduğunda içi sızladı.
Ayşe, “Ben hep görünmez oldum,” dedi. “Ama bir doğum günü pastası almak için 3 ay biriktirdim. Bu benim için önemliydi.”
Mehmet, Ayşe’nin geçmişini düşündü. “15 yıl boyunca hiç birikim yapamadın mı?” diye sordu. “Yaptım, ama her seferinde bir şeyler oldu. Annem hastalandı, soyuldum, her zaman bir bahane vardı,” dedi Ayşe.
Mehmet, Ayşe’nin hayatındaki mücadeleleri duyduğunda, ona yardım etmek için bir şeyler yapmaya karar verdi. “Sana yardım etmenin bir yolunu düşüneceğim,” dedi. Ayşe, “Sadaka istemiyorum,” diye yanıtladı. “Sadece biraz saygı istiyorum.”
O gece, Mehmet, Ayşe’nin hikayesini düşündü. Onun için bir şeyler yapmak istemişti ama Ayşe’nin istemediğini anlamıştı. Ertesi gün, işe döndüğünde Ayşe’nin dosyasını inceledi. 15 yıldır asgari ücretle çalıştığını ve hiç zam almadığını gördü.
Mehmet, insan kaynakları müdürü Sevgi ile konuştu ve Ayşe’nin durumunu anlattı. “Bu nasıl mümkün?” diye sordu Sevgi. “Bilmiyorum,” dedi Mehmet. “Ama bu durumu düzeltmeliyiz.”
Toplantılarda, Ayşe’nin durumunu değiştirmek için kararlar almaya başladı. Tüm temizlik personelini doğrudan işe alacak ve insanca ücretler ödeyeceklerdi. Ayşe’nin hayatı değişmek üzereydi.
Bir gün, Ayşe hastaneye gittiğinde annesinin durumu kötüleşti. Mehmet, onu desteklemek için yanındaydı. Ayşe, annesinin hastalığıyla başa çıkarken, Mehmet ona cesaret vermeye çalıştı. “Sen güçlü bir kadınsın,” dedi. “Her şeyin üstesinden gelebilirsin.”
Ayşe, Mehmet’in desteğiyle güç buldu. Annesinin cenazesinde, Elif’le birlikte acılarını paylaştılar. Ayşe, kızıyla yeniden bir bağ kurmaya başladı. Mehmet, Ayşe’nin hayatına dokunmanın ona nasıl bir mutluluk verdiğini anladı.
Zamanla, Ayşe ve Elif, İstanbul’a döndüklerinde yeni bir hayata adım attılar. Mehmet, onlara destek olmaya devam etti. Ayşe, iş yerinde yükseldi, Elif ise okulda başarılı oldu.
Sonunda, Ayşe’nin hayatı, bir doğum günü pastası ve bir şarkı ile başlamış olan hikaye, yeni umutlarla dolu bir geleceğe dönüştü. Mehmet, Ayşe’nin gücünden ilham aldı ve ona olan saygısı her geçen gün arttı.
Bu hikaye, sadece bir kadının mücadelesi değil, aynı zamanda insan olmanın, birbirine destek olmanın ve hayatta kalmanın önemini de anlatıyordu. Ve her şey, basit bir doğum günü kutlamasıyla başlamıştı.
