BALKANLAR TÜRK KANIYLA BOYANDI! 😨 93 Harbi’nin UNUTTURULAN Katliamları ve Sürgünler!

.
.

Giriş

1877 yılında, Osmanlı İmparatorluğu’nun Balkan topraklarında yaşayan Türk ve Müslüman topluluklar için hayat, bir kabus haline gelmişti. Bu dönemde, 1,5 milyon Türk ve Müslüman, huzur içinde yaşarken, iki yıl içinde bu nüfusun büyük bir kısmı ya hayatını kaybedecek ya da evlerini terk etmek zorunda kalacaktı. Bu hikaye, o dönemin karanlık günlerinde yaşanan bir ailenin trajedisini anlatmaktadır.

Aile

Kahramanlarımız, Valide ve Ahmet, Balkanların küçük bir köyünde yaşayan sıradan bir Türk ailesiydi. Ahmet, köyde çiftçilik yaparak ailesini geçindirirken, Valide ise evin işlerini üstleniyor, çocuklarıyla ilgileniyordu. Üç çocukları vardı: Ali, Fatma ve küçük Mehmet. Ali, on yaşında, Fatma yedi yaşında ve en küçükleri Mehmet ise henüz beş yaşındaydı. Aile, günlük yaşamlarını sürdürürken, köydeki diğer ailelerle birlikte huzur içinde yaşıyorlardı.

Ancak, 1876 yılının sonlarına doğru, Balkanlar’da gerginlikler baş göstermeye başladı. Bulgar çeteleri, köyleri baskınlar düzenlemeye ve Türk ailelerini hedef almaya başladılar. İlk başta, bu olaylar köydeki bazı ailelerin başına gelse de, zamanla bu durum yaygınlaşmaya başladı. Ahmet, bu durumu fark ettiğinde, köydeki diğer ailelerle birlikte önlem almaya karar verdi.

İlk Baskın

Bir gece, köydeki insanlar uykuya dalmışken, Bulgar çeteleri köye baskın düzenledi. Ahmet, gece yarısı uyanarak dışarıdaki sesleri duydu. Hemen ailesini uyandırdı ve ne olduğunu anlamaya çalıştı. Dışarıda, köyün erkekleri çığlık çığlığa bağırıyordu. Ahmet, Valide’ye ve çocuklarına evde kalmalarını söyledi. Kendisi, köyün koruma grubu ile birlikte durumu kontrol etmek için dışarı çıktı.

Dışarıda, çetelerin köyü yakıp yıktığını, erkekleri öldürdüğünü ve kadınları kaçırdığını görecekti. Ahmet, köyün meydanına koştu ve orada bir grup adamla birlikte çeteleri durdurmaya çalıştı. Ancak, sayı olarak çok fazla olan çeteler, karşısında buldukları her Türkü acımasızca öldürmeye devam ediyordu. Ahmet, çetelerin birinin elinde kılıçla yaklaşmakta olduğunu gördü ve hemen geri dönerek evine koştu.

Valide, çocuklarıyla birlikte evde saklanıyordu. Ahmet, kapıyı açtığında, Valide’nin gözlerinde korku vardı. “Ahmet, ne oldu? Neden bu kadar telaşlısın?” diye sordu. Ahmet, “Baskın var, hemen burayı terk etmeliyiz!” dedi. Valide, çocuklarıyla birlikte hemen hazırlanarak evden çıkmaya çalıştı.

Kaçış

Köyden kaçarken, Ahmet ve Valide, diğer ailelerle birlikte ormana doğru koşmaya başladılar. Ancak, ormanda bile tehlike peşlerini bırakmadı. Çeteler, köyden kaçan insanları takip ediyordu. Ahmet, ailesini korumak için her şeyi göze almıştı. Ormanda ilerlerken, bir çığlık duyuldu. Ahmet, hemen durup arkasına döndü. Fatma, kaybolmuştu. “Fatma!” diye bağırdı. Valide, panik içinde, “Onu bulmalıyız!” dedi.

Ahmet, karanlıkta Fatma’yı bulmak için geri döndü. Ancak, çetelerin sesi yaklaşıyordu. Ahmet, kızı bulmaya çalışırken, çetelerle karşılaştı. Korkuyla geri çekildi ama çeteler onu fark etti. Ahmet, kaçmak zorundaydı. Kalbi küt küt atarken, bir yandan da Fatma’yı düşünüyordu. “Onu bulmalıyım!” diyerek ormanın derinliklerine doğru koşmaya başladı.

Bir süre sonra, Ahmet, Fatma’yı ormanın içinde buldu. Kızının gözyaşları içinde olduğunu görünce, kalbi parçalandı. “Baba, beni bırakma!” dedi. Ahmet, kızıyla birlikte tekrar Valide’ye ve küçük kardeşlerine doğru koşmaya başladı. Ancak, çetelerin sesi daha da yaklaşmıştı. Ahmet, ailesini korumak için elinden geleni yapmalıydı.

Yeni Bir Başlangıç

Sonunda, Ahmet ve ailesi, ormanın derinliklerinde bir mağaraya sığındılar. Orada, bir süre beklediler. Valide, “Ne yapacağız? Onlar bizi bulacak!” dedi. Ahmet, “Saklanmalıyız. Geceyi burada geçireceğiz ve sabah olduğunda yola çıkacağız,” diye yanıtladı. Aile, karanlık mağarada bir araya geldi. Korku içinde, ne olacağını bekliyorlardı.

Gece boyunca, çetelerin sesleri uzaktan gelmeye devam etti. Ahmet, ailesinin güvenliğini sağlamak için her an tetikteydi. Sabah olduğunda, hava aydınlanmaya başladı. Ahmet, dışarı çıkıp durumu kontrol etmek istedi. Mağaradan çıktığında, köyün tamamen yok olduğunu gördü. Her yer yanmış, insanlar kaçmıştı. Ahmet, ailesini alarak yeni bir hayata başlamak için yola çıktı.

Yolda, birçok zorlukla karşılaştılar. Açlık, susuzluk, yorgunluk… Ancak, birbirlerine olan sevgileri ve bağlılıkları, onları ayakta tutuyordu. Günlerce yürüdükten sonra, Edirne’ye ulaştılar. Ancak, burada da tehlikeler peşlerini bırakmadı. Edirne’ye vardıklarında, şehirdeki insanların da korku içinde olduğunu gördüler. Türklerin durumu içler acısıydı.

Mülteci Hayatı

Edirne’ye ulaştıklarında, Ahmet ve Valide, başka bir aileyle birlikte çadırlarda yaşamaya başladılar. Ancak, burada yaşam koşulları oldukça zordu. Hastalıklar yayılıyor, her gün onlarca insan ölüyor, çocuklar açlıktan inliyorlardı. Ahmet, ailesinin geçimini sağlamak için çalışmak zorundaydı ama iş bulmak da kolay değildi. Herkes, kendi hayatta kalma mücadelesi veriyordu.

Bir gün, Ahmet, şehrin dışında bir iş buldu. Ancak, bu iş çok ağırdı ve Ahmet, her gün eve yorgun argın dönüyordu. Valide, çocuklarıyla birlikte evde kalıyor, onlara bakmaya çalışıyordu. Ancak, her geçen gün, yaşamları daha da zorlaşıyordu. Ahmet, ailesinin geleceği için endişeleniyor, gece uykuya dalarken korkularıyla yüzleşiyordu.

Fatma, bir gün annesine, “Anne, neden biz böyle yaşıyoruz? Diğer çocuklar okula gidiyor, oyun oynuyor. Biz neden bu kadar zorlanıyoruz?” diye sordu. Valide, kızının yüzündeki masumiyeti görünce, kalbi parçalandı. “Canım kızım, bu zor zamanlar geçecek. Biz güçlü bir aileyiz ve birlikte her şeyin üstesinden gelebiliriz,” dedi.

Yeni Bir Umut

Zamanla, Ahmet ve Valide, Edirne’deki yaşamlarına uyum sağlamaya başladılar. Ahmet, iş buldukça daha iyi bir gelir elde etmeye başladı. Valide, evdeki işlerini yaparken, komşularıyla da yardımlaşmaya başladı. Aile, birbirlerine destek olarak güçleniyordu.

Bir gün, Ahmet, iş yerinde bir arkadaşının yardımıyla, küçük bir dükkân açmaya karar verdi. Bu dükkan, ailelerinin geçimini sağlamak için bir umut ışığı olabilirdi. Ahmet, dükkânı açarken, Valide ve çocukları da ona yardım etti. Dükkan, köydeki Türk topluluğuna hizmet vermeye başladı.

İlk başlarda zorlandılar ama zamanla dükkan büyümeye başladı. İnsanlar, Ahmet’in dükkanına gelerek alışveriş yapıyor, aileye destek oluyordu. Ahmet, her gün işten dönerken, yüzünde bir gülümseme ile dönüyordu. Valide, çocuklarıyla birlikte evde yemek yapıyor, Ahmet’in gelişini bekliyordu.

Geçmişin İzleri

Ancak, geçmişin izleri hala üzerlerinde ağır bir yük gibi duruyordu. Ahmet, her akşam dükkan kapandıktan sonra, köyde yaşananları düşünmeden edemiyordu. Kayıpları, acıları, yaşadıkları travmalar… Bunlar, zihninde sürekli dönüp duruyordu. Valide, Ahmet’in bu halini fark ettiğinde, ona destek olmaya çalıştı. “Geçmişi unutamayız ama geleceğimize odaklanmalıyız,” dedi.

Bir gün, Valide, çocuklarıyla birlikte Ahmet’e sürpriz bir kutlama hazırladı. Ahmet, işten döndüğünde, evde bir masa hazırlandı ve üzerinde güzel yemekler vardı. “Bütün bu zorluklara rağmen, biz bir aradayız ve bu yeter,” dedi Valide. Ahmet, ailesinin bu desteği karşısında duygulandı. “Siz benim her şeyimsiniz,” diyerek hepsini kucakladı.

Yeniden Doğuş

Zamanla, Ahmet ve Valide’nin dükkanı daha da büyüdü. Aile, yeni dostluklar kurarak, Edirne’deki Türk topluluğunun önemli bir parçası haline geldi. Çocuklar, okula gitmeye başladı ve eğitimlerine devam ettiler. Ahmet, çocuklarının iyi bir eğitim almasını sağlamak için elinden geleni yapıyordu.

Fatma, büyüdüğünde öğretmen olmak istiyordu. Ali ise mühendislik okumak istiyordu. Küçük Mehmet ise daha çok küçüktü ama babasına yardım etmeyi seviyordu. Aile, geçmişin acılarını geride bırakmaya çalışarak, yeni bir hayat kurmuştu. Ahmet, her gün işine giderken, geçmişte yaşadığı korkuları düşünmeden edemese de, geleceğe umutla bakıyordu.

Sonuç

Bu hikaye, bir ailenin zorluklarla dolu bir yolculuğunu ve yeniden doğuşunu anlatmaktadır. Ahmet ve Valide, geçmişin acılarını unutamasa da, birbirlerine olan sevgileriyle yeni bir hayata adım attılar. Zamanla, Edirne’deki yaşamları düzene girdi ve çocukları, hayallerini gerçekleştirmek için mücadele ettiler.

93 Harbi’nin getirdiği acılar, bu ailenin hayatında derin izler bıraktı. Ancak, sevgi ve dayanışma ile bu zorlukların üstesinden geldiler. Tarihin karanlık sayfalarından biri olan bu dönem, bir ailenin gücünü ve yeniden doğuşunu simgeliyor. Her ne kadar geçmişte yaşananlar unutulmasa da, geleceğe umutla bakmak, her zaman mümkündür.