Bir goril tekerlekli sandalyedeki bir adama doğru hamle yaptı… ama sonrasında yaptığı hareket herkesi hayrete düşürdü

Adam her hafta hayvanat bahçesini ziyaret ederdi. Kazadan önce orada hayvanat bahçesi görevlisi olarak çalışıyordu: Her hayvanı tanır, onları kendi elleriyle besler ve onlarla eski dostları gibi konuşurdu. Her nasılsa, ona her zaman cevap verirlerdi.

Emekliyken bile her cumartesi oraya gelmeye devam etti. Kafeslerin önünde durur, hayvanların oynamasını, yemek yemesini veya uyumasını izler ve hâlâ oraya ait olduğunu hissederdi.

O gün her şey aynı görünüyordu… ta ki değilmiş gibi. Adam gorilleri izlerken dişi gorillerden biri yaklaştı, ona baktı ve aniden tekerlekli sandalyesinin kulplarını yakaladı.

Kadın, onu şaşırtıcı bir güçle içeri çekti. Ziyaretçiler çığlık atıyor, çalışanlar yardıma koşuyordu ama kadının gücüne karşı koymak imkânsızdı. Bir anda adam kafesin içindeydi.

“Çabuk! Onu oradan çıkarın!” diye bağırdı bir gardiyan. Kalabalık nefesini tuttu. Yaşlı adam, o hayvanların ne kadar tahmin edilemez olabileceğini bildiği için kıpırdamadı. Sonun yaklaştığına ikna olmuş bir şekilde gözlerini kapattı.

Sonra inanılmaz olan gerçekleşti. Goril yaklaştı, ona şefkatle baktı, kollarını ona doladı ve onu nazikçe sallamaya başladı… sanki bir çocuğu kucaklıyormuş gibi.

Bakıcıların hepsi hareketsizdi. Kimse konuşmaya cesaret edemedi. Ta ki titreyen bir ses sessizliği bozana kadar:

“Onu hatırlıyor.”

Goril, adamı sandalyesine geri koydu ve yavaşça bariyere doğru itti. İşçiler içeri dalıp onu dışarı taşıdılar. Yaşlı adam ağladı, ama korkudan değil.

Çünkü onu tanımıştı. Yıllar önce ölümden kurtardığı aynı gorildi. Ve o kucaklaşma, “Seni unutmadım” deme şekliydi.