“SADECE BIR AY ÖMRÜM KALDI. BENIMLE SEYAHAT EDER MISIN?” DIYE SORDU MILYONER, TEMIZLIKÇIYE
Derya Polat, 3 yıldır her sabah temizlediği ofisten gelen bir sesle irkildi. “Sadece bir ay ömrüm kaldı. Benimle seyahat eder misin?” Bu sözler, ofisteki kibar ama mesafeli patronu Burhan Şimşek’ten geliyordu. Derya, elindeki su kovasını neredeyse düşürüyordu. Burhan, 33 yaşında, her zaman ona karşı nazik olmuştu ama aralarındaki diyaloglar genellikle günaydın veya teşekkür gibi basit selamlaşmalardan öteye gitmemişti.
Burhan, masasının arkasında otururken Derya’nın gözlerine bakıyordu. Yüzünde kırılgan bir ifade vardı. “Özür dilerim Bay Şimşek,” dedi Derya, “kulak misafiri olmak istememiştim.” Burhan, “Hayır, lütfen içeri gel,” diyerek onu davet etti. Derya tereddütle içeri girdi, Burhan’ın yüzündeki ifadeyi görünce kalbi hızlandı.
“Dün bazı test sonuçlarımı aldım,” diye başladı Burhan, ellerine bakarak. “Beyninde tümör var, ameliyat edilemez. Doktorlar en fazla bir ayım olduğunu söylediler.” Derya, bu acı haberi duyduğunda göğsünde bir sıkışma hissetti. “Çok üzüldüm,” dedi Derya, sesinde bir hüzün vardı. Burhan, “Biliyorsun, bu şirketi sıfırdan kurdum. 10 yıldır günde 16 saat çalışıyorum. Hiç tatil yapmadım,” diye devam etti.
Burhan, pencereden dışarı bakarak, “Şimdi bir ayım var ve ne yapacağımı bilmiyorum,” dedi. Derya, Burhan’ın gözlerindeki çaresizliğe tanık oluyordu. “Bunu neden bana söylediniz?” diye sordu. Burhan, “Çünkü sen her gün gördüğüm ve benden hiçbir şey istemeyen tek insansın,” dedi. Derya, Burhan’a karşı duyduğu saygının arttığını hissetti.
Burhan, “Çılgın bir teklifim var. Seyahat etmek istiyorum. Hep görmek istediğim yerleri görmek istiyorum. Kapadokya, Pamukkale… Ama yalnız gitmek istemiyorum,” dedi. Derya, “Benimle seyahat et Burhan. Tabii ki her şeyi ben ödeyeceğim,” dedi. Derya, bu teklifi duyduğunda şaşırdı. “Ama ben seni tanımıyorum,” dedi. Burhan, “Biliyorum ama seninle seyahat etmek istiyorum. Seninle birlikte olmak istiyorum,” diye yanıtladı.
Derya, Burhan’ın teklifini düşündü. Kızları vardı ve sorumlulukları, ödenmesi gereken faturaları vardı. Ama Burhan’ın yalnızlığı onu etkiliyordu. “Peki, bir şartla,” dedi Derya. “Bana çalışan gibi davranmak yok. Eğer seninle seyahat edeceksem, biz seyahat arkadaşlarıyız, eşitiz.” Burhan gülümsedi ve bu Derya’nın ilk kez gördüğü gerçek bir gülümsemeydi.
Bir hafta sonra Derya, kendini Atatürk Havalimanı’nda küçük bir bavulla ve hızla çarpan bir kalple buldu. Burhan yanındaydı. İlk durak Kapadokya’ydı. Derya, manzaraya hayran kaldı. Burhan, “Burası harika,” dedi. Derya, “Evet, burada olmak çok güzel,” diye yanıtladı.
İlk günlerinde Burhan, Derya’nın yanında daha rahat görünüyordu. İkisi de birbirlerinin hayatlarına dair daha fazla şey öğrenmeye başladı. Derya, Burhan’a yemek yapmayı öğretirken, Burhan da Derya’ya hayatta kalmanın ne demek olduğunu gösteriyordu. “Bu benim için çok önemli,” dedi Burhan. “Gerçekten yaşamayı öğreniyorum.”
Pamukkale’de geçirdikleri günler, Derya’nın hayatında bir dönüm noktası oldu. Burhan, Derya’nın hayatına dahil oldukça, Derya da Burhan’ın hayatına daha fazla anlam katmaya başladı. “Beni yalnız hissettirmiyorsun,” dedi Burhan bir akşam. “Seninle her şey daha güzel.”
Bir akşam, Derya Burhan’a, “Neden benimle seyahat etmek istedin?” diye sordu. Burhan, “Çünkü seninle olmak istiyorum. Seninle geçirdiğim her an, hayatımın en değerli anları,” dedi. Derya, Burhan’a karşı hissettiği duyguları sorguladı ama bir şeyin farkındaydı; Burhan’ın yanında kendini güvende hissediyordu.
Bir gün, Derya’nın kızları Emine ve Elif, Burhan ile tanışmak için Şile’ye geldi. Kızlar, Burhan ile plaja giderken Derya’nın içi huzurla doldu. Burhan, kızlarla çok iyi anlaştı. “Onlarla oynamak harika,” dedi. Derya, Burhan’ın bu durumu nasıl kabullendiğini gördü ve ona karşı hisleri daha da derinleşti.
Zaman geçtikçe, Burhan’ın durumu kötüleşti. Derya, onun yanında olmanın önemini anladı. Bir gün, Burhan ona, “Derya, seninle geçirdiğim her an benim için çok değerli,” dedi. Derya, gözyaşlarını tutamadı. “Sen de benim için çok değerlisin,” dedi.
Burhan, Derya’ya olan sevgisini her gün daha fazla hissettiriyordu. Bir akşam, Burhan, “Derya, benim için çok şey ifade ediyorsun. Seninle her anı paylaşmak istiyorum,” dedi. Derya, “Ben de seni seviyorum, Burhan,” diye yanıtladı.
Sonunda, Burhan’ın durumu kötüleşti. Derya, onun yanındayken, “Seni asla unutmayacağım,” dedi. Burhan, “Ben de seni unutmayacağım. Her zaman kalbimde olacaksın,” dedi. Burhan, Derya’nın elini tuttu ve gözlerini kapadı.
Derya, Burhan’ın son anlarını yanında geçirirken, hayatın ne kadar değerli olduğunu bir kez daha anladı. Burhan, Derya’ya hayatı boyunca unutamayacağı bir hediye bırakmıştı: sevgi ve anılar. Derya, Burhan’ın hatırasıyla yaşamaya devam etti, onun öğrettiği gibi dolu dolu yaşamak için.
